Ψυχολογική και Εγκληματολογική Ανάλυση Περίπτωσης Μητροκτονίας από Νεαρό Ενήλικο

Αρθρογραφεί ο Κλινικός Ψυχολόγος Υγείας 

Δρ. Λυράκος Γεώργιος Διδάκτωρ Ιατρικής Αθηνών

Εισαγωγή

Η μητροκτονία, δηλαδή η ανθρωποκτονία της μητέρας από τον γιο της, αποτελεί σπάνιο αλλά εξαιρετικά σύνθετο εγκληματολογικό φαινόμενο, που συγκεντρώνει ποικίλες ψυχολογικές, κοινωνικές και πολιτισμικές διαστάσεις. Η παρούσα εργασία επικεντρώνεται στην ανάλυση μιας πραγματικής υπόθεσης που συνέβη στην Ελλάδα το 2025 και αφορά τον 21χρονο δράστη, ο οποίος, μετά από λογομαχία με τη μητέρα του, τη δολοφόνησε με πολλαπλά χτυπήματα μαχαιριού και στη συνέχεια επιχείρησε να αποκρύψει το πτώμα στη Λάρισα. Ο στόχος της είναι να κατανοήσουμε ότι πριν αρχίσουμε να βγαίνουμε στα κανάλια και να λέμε έτσι διαγνώσεις του αέρα, θα πρέπει πριν να έχουμε κάνει μια ολόκληρη διαδικασία που λέγεται case formulation, και βασίζεται στη συλλογή στοιχείων μέσα από τις καταθέσεις μαρτύρων και τα στοιχεία που μπορούμε να συλλέξουμε από τον τύπο αλλά και μια πλήρη μελέτη της βιβλιογραφίας τόσο στο κομμάτι της ψυχοπαθολογίας όσο και της εγκληματολογίας. Πάμε λοιπόν να  δούμε μαζί τι μπορούμε να συμπεράνουμε από τα όσο διαδραματίστηκαν στη Λάρισα αυτές τις μέρες.

1. Προφίλ Δράστη και Θύματος
Μέσα από τις πληροφορίες που συλλέγουμε από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, ο  δράστης είναι 21 ετών, άνεργος, χωρίς ιστορικό παραβατικότητας, που ζούσε με τη μητέρα του, η οποία ήταν διαζευγμένη και εργαζόταν περιστασιακά για την επιβίωση της οικογένειας. Από όλα τα δημοσιεύματα φαίνεται ότι οι μεταξύ τους σχέσεις ήταν συγκρουσιακές, με συχνές εντάσεις, κυρίως για οικονομικά ζητήματα και ζητήματα ανεργίας του νεαρού. Το θύμα είχε πρόσφατα μετακομίσει με τον γιο της σε νέο σπίτι, τρεις μήνες πριν το έγκλημα. (Σταματοπούλου, 2025; Newsroom, 2025)

2. Το Εγκληματικό Γεγονός
Σύμφωνα με τα ευρήματα των Αρχών και τη μαρτυρία του ξαδέρφου του δράστη, το έγκλημα τελέστηκε τις πρώτες πρωινές ώρες. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, ακολούθησε διαπληκτισμός, κατά τον οποίο ο 21χρονος επιτέθηκε με μαχαίρι, προκαλώντας στον θάνατο της μητέρας του με περίπου 25 μαχαιριές. Μετά την πράξη, καθάρισε το χώρο και τηλεφώνησε στον ξάδερφό του, προφασιζόμενος ότι ήθελε βοήθεια για να απομακρύνουν "ένα χαλί που δεν άρεσε στη μητέρα του". Το πτώμα ήταν τυλιγμένο σε πάπλωμα, και η προσπάθεια απόκρυψής του ματαιώθηκε όταν γείτονες αντιλήφθηκαν τη σκηνή, άρχισαν να ρωτούν τι κάνουν εκεί οι δράστες και ειδοποίησαν την Αστυνομία. (Protothema. 2025)

3. Ψυχοπαθολογικά Χαρακτηριστικά και Ερμηνεία

3.1 Αντικοινωνικά και Ψυχοπαθητικά Στοιχεία
Η ψυχραιμία του δράστη, η ψευδής αιτιολόγηση των αιματηρών σημαδιών (ως "κόκκινη μπογιά") και η χρήση απειλών προς τον ξάδερφό του, συνθέτουν προφίλ με έντονα αντικοινωνικά χαρακτηριστικά. Σύμφωνα με τον Hare (2003), άτομα με ψυχοπαθητική δομή εμφανίζουν χαμηλή συναισθηματική αντιδραστικότητα, έλλειψη ενσυναίσθησης και ψεύδη για προσωπικό όφελος. Η απουσία μεταμέλειας και η ψυχρότητα του δράστη μετά τη μητροκτονία ενισχύει την υπόθεση περί παρουσίας ψυχοπαθητικών χαρακτηριστικών. Η διεθνής βιβλιογραφία υποστηρίζει ότι άτομα με ψυχοπαθητική προσωπικότητα εμφανίζουν συναισθηματική αποκοπή και έλλειψη ηθικής εναισθησίας (Cleckley, 1988· Hare, 2003), γεγονός που μπορεί να εξηγήσει την αδυναμία του δράστη να βιώσει ενοχή ή λύπη για την πράξη του σύμφωνα πάντα με την κατάθεση που δημοσιεύεται σχετικά με όσα δήλωσε ο ξάδελφος του (Meloy, 2000; Blair, 2007).

3.2 Δυϊκή Σχέση Εξάρτησης και Οργής
Η σχέση του δράστη με τη μητέρα του φανερώνει έντονη εξάρτηση αλλά και επιθετικότητα, όπως αναφέρεται σε μοντέλα μητροκτονίας που αναλύουν την ύπαρξη μακροχρόνιων συγκρούσεων εντός της οικογένειας (Heide, 2013). Η μητέρα του τον πίεζε να βρει εργασία, κάτι που πιθανώς ενεργοποίησε συναισθήματα αποτυχίας, ματαίωσης και επιθετικότητας. Σύμφωνα με την Heide (2013), η μητροκτονία από ενήλικο γιο συχνά σχετίζεται με μια παθολογική, αμφιθυμική σχέση με τη μητέρα, περίπτωση στην οποία η εξάρτηση συμβιώνει με συναισθηματική αποξένωση, οργή και αποτυχία αυτονόμησης. Στις περιπτώσεις αυτές, η μητέρα συχνά ασκεί πίεση για αλλαγή της κατάστασης του νεαρού (π.χ. αναφέρεται ότι τον πίεζε να βρει εργασία), γεγονός που βιώνεται από τον δράστη ως απόρριψη ή ταπείνωση, ενεργοποιώντας μια βίαιη απάντηση.

Από τα όσα γράφονται , η δυναμική της σχέσης του δράστη με τη μητέρα του φαίνεται να ήταν δυσλειτουργική. Αναφορές σε χρόνια εντάσεις, συναισθηματική αποστασιοποίηση και η δήλωσή του ότι τον «μισούσε», ενισχύουν την υπόθεση μιας παθολογικής σχέσης προσκόλλησης. Σύμφωνα με τη θεωρία της προσκόλλησης του Bowlby (1980), η αποτυχημένη ασφαλής προσκόλληση κατά την παιδική ηλικία μπορεί να οδηγήσει σε δυσκολίες ρύθμισης συναισθημάτων, επιθετικότητα και φοβίες εγκατάλειψης, οι οποίες ενδέχεται να ενεργοποιηθούν σε καταστάσεις πίεσης.

Επίσης, όπως παρατηρούν οι Canter και Youngs (2009), πολλές φορές τα εγκλήματα που διαπράττονται μέσα σε οικογενειακό περιβάλλον, ιδιαίτερα από ενήλικες σε βάρος των γονέων τους, σχετίζονται με μακροχρόνιες ενδοοικογενειακές συγκρούσεις και ψυχική εξάρτηση από τον γονέα.

Στην περίπτωση αυτή, η έντονη πίεση που δέχτηκε ο δράστης από τη μητέρα του, καθώς και η αίσθηση αποτυχίας λόγω της ανεργίας του, ενδέχεται να ενεργοποίησαν συναισθήματα θυμού και οργής. Η μητέρα του, η οποία φαινόταν να είναι η κύρια οικονομική στήριξη της οικογένειας, τον πίεζε να βρει δουλειά και να αναλάβει περισσότερες ευθύνες. Αυτές οι συγκρούσεις ενδεχομένως να έφεραν τον 21χρονο κοντά στο σημείο της έκρηξης, με το έγκλημα να συνδέεται με τη συναισθηματική φόρτιση και την ψυχολογική πίεση που ένιωθε.

3.3 Έλλειψη Συναισθηματικής Επεξεργασίας
Ο δράστης δεν εμφανίζει τύψεις ή σημάδια μεταμέλειας ούτε πριν ούτε μετά την πράξη, κάτι που πιθανώς συνδέεται με διαταραχή προσωπικότητας ή σοβαρό κενό εναισθησίας (emotional detachment), στοιχείο που συναντάται συχνά σε περιπτώσεις οργανωμένου εγκλήματος κατά οικείου προσώπου (Meloy, 2000).

Σύμφωνα με τον Meloy (2000), η ψυχοπαθητική δομή προσωπικότητας χαρακτηρίζεται από συναισθηματική απάθεια, εργαλειακή χρήση των άλλων και αποτυχία εναισθητικής σύνδεσης με τις πράξεις του δράστη. Το συναισθηματικό κενό που παρουσιάζουν τα άτομα αυτά εξηγεί την έλλειψη τύψεων ή μεταμέλειας, καθώς και τη χρήση ψεύδους για την αποφυγή ευθύνης. Στην περίπτωση του δράστη, η ψυχρότητα με την οποία περιέγραψε τον φόνο, η απειλή προς τον ξάδερφο (που καταθέτει σύμφωνα με τα δημοσιεύματα ότι «αν δεν με βοηθήσεις θα μπλέξω και σένα»)και η απόπειρα απόκρυψης καταδεικνύουν την απουσία εσωτερικής ηθικής σύγκρουσης, όπως περιγράφεται στο μοντέλο του Meloy.

4. Μετα-εγκληματική Συμπεριφορά και Εγκληματική Οργάνωση

Η μετα-εγκληματική συμπεριφορά του δράστη μπορεί να αποκαλύψει πολλά για την προσωπικότητα και τα ψυχολογικά χαρακτηριστικά του. Σύμφωνα με τους Canter και Youngs (2009), η συμπεριφορά του δράστη μετά την τέλεση του εγκλήματος αποτελεί κρίσιμο στοιχείο για την κατανόηση των εσωτερικών του κινήτρων και της ψυχικής του κατάστασης. Ο τρόπος με τον οποίο ο δράστης χειρίζεται τη σκηνή του εγκλήματος και τις συνέπειες της πράξης του μπορεί να καταδείξει εάν το έγκλημα ήταν προϊόν ψυχολογικής έκρηξης ή οργανωμένης δράσης.

Στην περίπτωση του 21χρονου δράστη, η απόπειρα να αποκρύψει το έγκλημα αποτελεί σημαντικό στοιχείο για την κατηγοριοποίηση της πράξης του ως οργανωμένο έγκλημα (organized crime). Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις καταγραφές, ο δράστης δεν αντέδρασε με πανικό, αλλά αντέστρεψε την κατάσταση με ψυχραιμία, καθαρίζοντας το χώρο και δημιουργώντας μια ψευδή ιστορία για να δικαιολογήσει την παρουσία του ξαδέρφου του στο σπίτι. Η επιθυμία του να "ξεφορτωθεί" το πτώμα με την πρόφαση ενός χαλιού και η επόμενη προσπάθεια να το κρύψει αποκαλύπτουν έναν καλά σχεδιασμένο και υπολογισμένο χειρισμό της κατάστασης. Αυτή η μετα-εγκληματική στρατηγική αποδεικνύει έναν σχεδόν υπολογιστικό χαρακτήρα του δράστη, που φαίνεται να ελέγχει τις συνέπειες της πράξης του και να προσπαθεί να αποτρέψει τη σύλληψη.

Σύμφωνα με βιβλιογραφικά δεδομένα, οι Canter και Youngs (2009) αναφέρουν ότι τέτοιες πράξεις απόκρυψης ή συγκάλυψης, που συνδυάζονται με οργανωμένη σκέψη και δράση, συνήθως συνδέονται με εγκλήματα που διαπράττονται από άτομα με ψυχολογικά χαρακτηριστικά ψυχραιμίας και ελεγχόμενου θυμού. Ο δράστης φαίνεται να ελέγχει τη συναισθηματική του αντίδραση και να οργανώνει τη διαδικασία απόκρυψης του εγκλήματος, ενδεικτικό μιας προμελετημένης προσέγγισης. Η έλλειψη πανικού ή συναισθηματικής αντίδρασης μετά την πράξη είναι ένα βασικό χαρακτηριστικό που συνδέεται με τους οργανωμένους εγκληματίες.

Αυτός ο τύπος εγκλήματος, στον οποίο υπάρχει μια οργανωμένη δράση μετά την τέλεση της πράξης, συνήθως ορίζεται ως instrumental homicide (εργαλειακή ανθρωποκτονία). Σε αντίθεση με τις αυθόρμητες ανθρωποκτονίες που προκύπτουν από συναισθηματική έξαρση, οι instrumental homicides είναι εγκλήματα που διαπράττονται με σκοπό την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων, χωρίς η πράξη να είναι αποτέλεσμα μιας ανεξέλεγκτης συναισθηματικής κρίσης.

5. Ψυχοπαθολογικά Χαρακτηριστικά του Δράστη

Η ψυχραιμία που επέδειξε ο δράστης κατά τη διάρκεια του εγκλήματος και μετά την πράξη, καθώς και η έλλειψη μεταμέλειας ή τύψεων, σύμφωνα πάντα με όσα καταγράφονται στον τύπο,  ενδέχεται να καταδεικνύουν ψυχοπαθολογικά χαρακτηριστικά. Ο δράστης δεν φάνηκε να νιώθει φόβο για τις συνέπειες του εγκλήματος και δεν έδειξε κανένα σημάδι συναισθηματικής αντίδρασης κατά την πράξη. Η ψυχραιμία του και η οργανωμένη συμπεριφορά του, καθώς και η προθυμία του να απειλήσει τον ξάδερφό του με εμπλοκή στην υπόθεση, είναι ενδεικτικά σημεία ψυχοπαθητικών χαρακτηριστικών, τα οποία συνδέονται με ψυχική αποκοπή (emotional detachment) και έλλειψη ενσυναίσθησης.

Αυτό το χαρακτηριστικό, το οποίο αναγνωρίζεται σε εγκληματίες με διαταραχή προσωπικότητας τύπου αντικοινωνικής προσωπικότητας (APD) ή ψυχοπάθειας, υποδηλώνει ότι ο δράστης μπορεί να μην έχει την ικανότητα να επεξεργάζεται τα συναισθηματικά ή ηθικά ζητήματα που προκύπτουν από την ανθρωποκτονία. Συνεπώς, η ψυχική αποκοπή από τα συναισθήματα και η έλλειψη μεταμέλειας είναι χαρακτηριστικά που ενισχύουν τη διαπίστωση ότι το έγκλημα δεν ήταν απλώς αποτέλεσμα μιας στιγμιαίας συναισθηματικής έκρηξης, αλλά μάλλον προϊόν μιας προμελετημένης και συνειδητής ενέργειας.

Συζήτηση και Συμπεράσματα

Η παρούσα μελέτη επικεντρώνεται σε μια σπάνια και εξαιρετικά σοβαρή μορφή εγκλήματος, τη μητροκτονία, μελέτη του εγκλήματος που διαπράχθηκε από έναν 21χρονο άνδρα, ο οποίος σκότωσε τη μητέρα του κατά τη διάρκεια ενός διαπληκτισμού. Η ανάλυση της υπόθεσης αυτής προσφέρει χρήσιμα ψυχολογικά και εγκληματολογικά ευρήματα που φωτίζουν την ψυχολογία του δράστη, τις οικογενειακές δυναμικές και τις ψυχοπαθολογικές καταστάσεις που ενδέχεται να συντελέσουν στη διαπραγμάτευση τέτοιων ακραίων εγκλημάτων βασιζόμενη στα όσα έχουν μέχρι σήμερα 14/05/2025 που γράφεται η μελέτη έχουν αναρτηθεί στο διαδίκτυο και τα οποία φαίνονται στις παραπομπές.

Τα συμπεράσματα στα οποία μπορούμε να καταλήξουμε από τα όσα καταγράφηκαν και αναλύθηκαν με βάση τη βιβλιογραφία είναι τα παρακάτω:

1. Ψυχοπαθολογικά Χαρακτηριστικά του Δράστη

Η συμπεριφορά του δράστη, όπως προκύπτει από τα γεγονότα της υπόθεσης, υποδηλώνει την παρουσία ψυχοπαθολογικών χαρακτηριστικών, όπως η έλλειψη ενσυναίσθησης, η συναισθηματική αποκοπή και η ψυχραιμία κατά την εκτέλεση του εγκλήματος. Ο δράστης δεν εκδήλωσε τα αναμενόμενα σημάδια τύψεων ή μεταμέλειας, ενώ, αν και το έγκλημα ήταν εξαιρετικά βίαιο και συναισθηματικά φορτισμένο, η προσπάθεια συγκάλυψης δείχνει μια ψυχρή προσέγγιση με στόχο την αποφυγή της σύλληψης. Αυτά τα χαρακτηριστικά συνάδουν με την κατηγορία των ατόμων που έχουν διαταραχή προσωπικότητας, ειδικότερα με ψυχοπαθητικά χαρακτηριστικά (Hare, 2003). Αυτός ο τύπος εγκλήματος χαρακτηρίζεται από την αποστασιοποίηση του δράστη από τα συναισθηματικά αποτελέσματα των πράξεων του, γεγονός που υποδηλώνει την  έλλειψη συναισθηματικής επεξεργασίας και την έλλειψη ενσυναίσθησης για το θύμα, το οποίο είναι σε αυτήν την περίπτωση η ίδια του η μητέρα. Να τονίσουμε εδώ, ότι η συναισθηματική αποκοπή του δράστη είναι χαρακτηριστική των ψυχοπαθητικών ατόμων που δεν εκδηλώνουν φυσιολογικές αντιδράσεις συναισθημάτων, όπως είναι η λύπη, η μετάνοια ή η ενοχή. Η απουσία μεταμέλειας και η ψυχρότητα του δράστη μετά τη μητροκτονία ενισχύει την υπόθεση περί παρουσίας ψυχοπαθητικών χαρακτηριστικών. Η διεθνής βιβλιογραφία υποστηρίζει ότι άτομα με ψυχοπαθητική προσωπικότητα εμφανίζουν συναισθηματική αποκοπή και έλλειψη ηθικής εναισθησίας (Cleckley, 1988· Hare, 2003), γεγονός που μπορεί να εξηγήσει την αδυναμία του δράστη να βιώσει ενοχή ή λύπη για την πράξη του (Meloy, 2000; Blair, 2007).

2. Σχέση Εξάρτησης και Οργής

Η ανάλυση της σχέσης μεταξύ δράστη και θύματος δείχνει ένα σύμπλεγμα συναισθηματικής εξάρτησης και οργής, χαρακτηριστικό πολλών υποθέσεων μητροκτονίας. Η συγκρουσιακή και πιεστική οικογενειακή δυναμική ενδεχομένως να αποτέλεσε τον καταλύτη για την ακραία πράξη του δράστη. Η πίεση που ένιωθε από τη μητέρα του να βρει εργασία και η αίσθηση αποτυχίας του ίσως να τον ώθησαν σε μια έντονη συναισθηματική αντίδραση, η οποία εξελίχθηκε σε έγκλημα. Οι συνεχείς συγκρούσεις για θέματα ανεργίας και οικονομικής αστάθειας ενδέχεται να είχαν συσσωρεύσει θυμό και άγχη, τα οποία ο δράστης δεν κατάφερε να διαχειριστεί.

Αυτό το χαρακτηριστικό είναι κοινό σε πολλούς δράστες μητροκτονίας, οι οποίοι συχνά εξαρτώνται συναισθηματικά από τους γονείς τους, ενώ ταυτόχρονα αισθάνονται θυμό και απογοήτευση από τις προσδοκίες ή τις πιέσεις που τους ασκούν. Η έλλειψη συναισθηματικής ενηλικίωσης και η αδυναμία διαχείρισης των συναισθημάτων τους μπορεί να οδηγήσουν σε εκρηκτικές αντιδράσεις, όπως αυτή της μητροκτονίας (Heide, 2013).

3. Μεταεγκληματική Συμπεριφορά και Οργάνωση

Η μεταεγκληματική συμπεριφορά του δράστη, η οποία περιλάμβανε τον καθαρισμό του χώρου και την απόπειρα συγκάλυψης του εγκλήματος, αποδεικνύει την οργανωμένη σκέψη και την προμελετημένη δράση του. Παρά την έντονη συναισθηματική φόρτιση της πράξης, η ψυχραιμία του δράστη στην απόκρυψη των στοιχείων του εγκλήματος υποδεικνύει μια ψυχρή και υπολογιστική προσέγγιση, χαρακτηριστική των instrumental homicides (Canter & Youngs, 2009). Αυτός ο τύπος εγκλήματος διαπράττεται από άτομα που λειτουργούν με λογική και σκοπό, σε αντίθεση με αυθόρμητα εγκλήματα που προκύπτουν από ακραία συναισθηματική φόρτιση ή παρορμητική αντίδραση.

Η οργανωμένη συμπεριφορά μετά την πράξη υποδηλώνει ότι ο δράστης είχε αναπτύξει μια στρατηγική για να αποφύγει τη σύλληψη και να διατηρήσει την εικόνα της κανονικότητας, κάτι που αποκαλύπτει την ικανότητά του να ελέγχει τις συνέπειες των πράξεών του.

4. Οικογενειακή Δυσλειτουργία και Συνεπαγωγές

Η μελέτη της οικογενειακής δυναμικής και της αλληλεπίδρασης μεταξύ δράστη και θύματος αναδεικνύει τη σημασία των οικογενειακών σχέσεων στη διαμόρφωση της ψυχολογίας του δράστη. Στην περίπτωση αυτή, η οικογενειακή πίεση, η ψυχολογική εξάρτηση και οι αδιάκοπες συγκρούσεις φαίνεται να οδήγησαν στη δημιουργία ενός εκρηκτικού περιβάλλοντος που ευνόησε την εκδήλωση ακραίων συμπεριφορών. Η μητροκτονία, ως ένα εξαιρετικά σοβαρό και ακραίο έγκλημα, αναδεικνύει τη σημασία της πρώιμης διάγνωσης οικογενειακών και ψυχολογικών δυσλειτουργιών σε νέους ενήλικες, ιδιαίτερα σε περιβάλλοντα που χαρακτηρίζονται από ανεργία, οικονομική πίεση και έλλειψη υποστήριξης.

Η μελέτη καταδεικνύει την ανάγκη για πρώιμη ψυχιατρική παρέμβαση και υποστήριξη σε οικογένειες με έντονα διαταραγμένες σχέσεις και συναισθηματική ένταση, προκειμένου να προληφθούν τέτοια τραγικά συμβάντα.

Take away message

Η ανάλυση της υπόθεσης μητροκτονίας από τον 21χρονο δράστη αποκαλύπτει σύνθετους ψυχολογικούς και κοινωνικούς παράγοντες που συνέβαλαν στην τέλεση του εγκλήματος. Η ψυχραιμία του δράστη, η απόπειρα συγκάλυψης και η οικογενειακή εξάρτηση από τη μητέρα του υποδηλώνουν την παρουσία ψυχοπαθολογικών χαρακτηριστικών και προβλημάτων ταυτότητας. Η μελέτη καταδεικνύει την ανάγκη για ενίσχυση των ψυχολογικών υπηρεσιών και τη σημασία της έγκαιρης ανίχνευσης των οικογενειακών συγκρούσεων και ψυχολογικών προβλημάτων στους νέους ενήλικες, καθώς αυτά μπορεί να οδηγήσουν σε ακραίες εγκληματικές πράξεις όπως η μητροκτονία. Τα υπόλοιπα είναι στο χέρι της Ελληνικής δικαιοσύνης, όπως και η αξιολόγηση του δράστη η οποία θα πρέπει να πραγματοποιηθεί με βάση τη χρήση σταθμισμένων και έγκυρων ψυχομετρικών εργαλείων που θα χρησιμοποιήσουν σοι συνάδελφοι πραγματογνώμονες που θα οριστούν από τη δικαιοσύνη.

 Βιβλιογραφία

·        American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (5th ed.).

·        Blair, R. J. R. (2007). The amygdala and ventromedial prefrontal cortex in morality and psychopathy. Trends in Cognitive Sciences, 11(9), 387–392. https://doi.org/10.1016/j.tics.2007.07.003

·        Canter, D., & Youngs, D. (2009). Investigative Psychology: Offender Profiling and the Analysis of Criminal Action. Wiley.

·        Cleckley, H. (1988). The mask of sanity: An attempt to clarify some issues about the so-called psychopathic personality (5th ed.). Mosby.

·        Hare, R. D. (2003). Without Conscience: The Disturbing World of the Psychopaths Among Us. Guilford Press.

·        Heide, K. M. (2013). Understanding Parricide: When Sons and Daughters Kill Parents. Oxford University Press.

·        Hillbrand, M., Alexander, M. J., & Young, J. L. (1999). Parricide: Characteristics of sons and daughters who kill their parents. International Journal of Law and Psychiatry, 22(3), 269–279.

·        Kernberg, O. F. (2005). Aggressivity, Narcissism, and Self-Destructiveness in the Psychotherapeutic Relationship. Yale University Press.

·        Meloy, J. R. (2000). The Psychopathic Mind: Origins, Dynamics, and Treatment. Jason Aronson.

·        Patrick, C. J., Fowles, D. C., & Krueger, R. F. (2009). Triarchic conceptualization of psychopathy: Developmental origins of disinhibition, boldness, and meanness. Development and Psychopathology, 21(3), 913–938. https://doi.org/10.1017/S0954579409000492

·        Protothema. (2025, May 14). Δολοφονία στη Λάρισα: «Απειλήσε τον αδελφό μου ότι θα τον δει», λέει ο αδελφός του 22χρονου. Πρωτοθέμα. https://www.protothema.gr/greece/article/1639004/dolofonia-sti-larisa-apeilise-ton-aderfo-mou-oti-tha-ton-blexei-leei-o-aderfos-tou-22hronou/AMP/

·        Σταματοπούλου, Α. (2025, 13 Μαΐου). Μητροκτονία στη Λάρισα: Η κατάθεση του δράστη και το τηλεφώνημα στον ξάδελφό του. Η Καθημερινή. https://www.kathimerini.gr/society/astynomiko/563609122/mitroktonia-sti-larisa-i-katathesi-toy-drasti-kai-to-tilefonima-ston-xadelfo-toy/

·        Newsroom. (2025, 13 Μαΐου). Μητροκτονία στη Λάρισα: Ο 21χρονος έψαχνε για ώρες πού θα κρύψει το πτώμα της μητέρας του. Το Βήμα. https://www.tovima.gr/2025/05/13/society/mitroktonia-sti-larisa-o-21xronos-epsaxne-gia-ores-pou-tha-krypsei-to-ptoma-tis-miteras-tou/

·