Τι σημαίνει το σ ’αγαπώ για ένα κοινωνιοπαθή τύπο;

Αρθρογραφεί ο Δρ Γεώργιος Λυράκος

Η φράση «σ 'αγαπώ» είναι κάτι πολύ ξεχωριστό και προσωπικό με μεγάλη σημασία για αυτόν που τη λέει. Για ένα  κοινωνιοπαθή όμως η φράση αυτή σημαίνει κάτι εντελώς διαφορετικό.

Για να καταλάβουμε όμως γιατί σημαίνει κάτι διαφορετικό θα πρέπει πρώτα να αντιληφθούμε τι είναι κοινωνικοπαθής ή όπως αναφέρεται στη διεθνή βιβλιογραφία sociopath. 

Είναι κάποιος που δεν ξεχωρίζει το σωστό από το λάθος και που δεν έχει επίγνωση των πράξεων του. Δεν μετανιώνει γι' αυτές όσο "κακές" κι αν είναι. O όρος αναφέρεται σε Δυσλειτουργία Αντικοινωνικής Προσωπικότητας αφού κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, και συγκεκριμένα τις δεκαετίες του 1930 και 1940, το επίκεντρο της έρευνας για τη δυσλειτουργία της ψυχοπαθητικότητας   μεταφέρθηκε από το νευροφυσιολογικό τομέα στον ψυχολογικό και κοινωνικό τομέα, ενώ δόθηκε έμφαση στο πώς συνδέεται κοινωνικά και ψυχολογικά η ανάπτυξη της δυσλειτουργίας αυτής στον άνθρωπο.

Με βάση αυτή την ιστορική μεταφορά της ερευνητικής έμφασης, υιοθετήθηκε ακόμα ένας όρος συνώνυμος του ψυχοπαθή, αυτός του κοινωνι(κ)οπαθή (Sociopath). Πρόσφατα, όμως, με την εξέλιξη των διαγνωστικών μεθόδων της ψυχολογίας, οι όροι ψυχοπαθής και κοινωνιοπαθής ή κοινωνικοπαθής, έχουν απαλειφθεί και αντί αυτών χρησιμοποιείται πλέον κλινικά ο όρος Δυσλειτουργία Αντικοινωνικής Προσωπικότητας. 

Επίσης, στο όλο φάσμα της ψυχολογίας λαμβάνονται όλα πλέον υπόψη, έτσι ώστε να διαγνωσθεί ορθά ένα άτομο που έχει αυτού του είδους της δυσλειτουργίας από τη νευροψυχολογική / νευροφυσιολογική πτυχή έως την ψυχαναλυτική και κοινωνική πτυχή της ζωής και της γενικής λειτουργίας του ατόμου."

Αφού λοιπόν η φράση σ ’αγαπώ σημαίνει κάτι διαφορετικό για αυτά τα άτομα προκύπτει αρχικά το ερώτημα αν μπορεί να αγαπήσει ένας κοινωνιοπαθείς και αν μπορεί να ερωτευτεί;

Αν βέβαια πραγματικά γνωρίζετε και κατανοείτε το κοινωνιοπαθή τύπο προσωπικότητας, τότε ξέρετε ότι αυτές οι ερωτήσεις είναι σχεδόν αστείες...

Αν πρέπει όμως να απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα τότε η απάντηση θα ήταν πως οι κοινωνιοπαθείς συχνά ενεργούν σαν να είναι ερωτευμένοι. Για τον έξω κόσμο, φαίνεται σαν να αγαπούν. Δεδομένου ότι ο ορισμός του κοινωνιοπαθή είναι ένα άτομο που δεν έχει ενσυναίσθηση και έχει αντικοινωνική διαταραχή της προσωπικότητας, άσχετα με τους κανόνες και τα πρότυπα της κοινωνίας, είναι περίεργο το γεγονός ότι κάποιος σαν αυτό  μπορεί να μοιάζει σα να είναι πραγματικά ερωτευμένος. Οι κοινωνιοπαθείς πρώτα από όλα μας προκαλούν σύγχυση, και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα κοινωνιοπαθητική γνωρίσματα και χαρακτηριστικά που τους διακρίνουν αλληλοαντικρούονται κατά καιρούς. Με μια πιο προσεκτική εξέταση, όμως, είναι απολύτως λογικό να ρωτήσει κάποιος, "Μπορεί τελικά ένας κοινωνιοπαθής να αγαπήσει έναν άλλο άνθρωπο;"

Αν χειριστούμε τον ορισμό της αγάπης με τον τρόπο που οι κοινωνιοπαθείς χειραγωγούν τους ανθρώπους, τότε σίγουρα, ένας κοινωνιοπαθής μπορεί να αγαπήσει. Για να ισχυριστούμε πραγματικά όμως κάτι τέτοιο, πρέπει να δώσουμε έναν ορισμό στην αγάπη που μας ταιριάζει στην συγκεκριμένη περίπτωση.

Σας μπέρδεψα; μην ανησυχείτε, μπορούμε να δράσουμε σαν ένα κοινωνιοπαθή και να επαναπροσδιορίσουμε την αγάπη όπως θέλουμε και μας αρέσει ανά πάσα στιγμή.

Όταν η αγάπη αποτελεί ένα εργαλείο που πρέπει να χρησιμοποιηθεί για να παγιδεύσει και να χειραγωγήσει κάποιον, τότε ναι ένας κοινωνιοπαθής μπορεί να αγαπήσει.

Όταν η αγάπη λέγεται εύκολα από τα χείλη, αλλά δεν την αισθάνεται στην καρδιά, τότε ο κοινωνιοπαθής μπορεί να αγαπήσει.

Όταν η αγάπη είναι ένα αίσθημα γοητείας ή εξουσίας παρά ένα συναίσθημα, ο κοινωνιοπαθής μπορεί να αγαπήσει.

Όταν η αγάπη είναι ένα ρηχό ψέμα που λέγεται για προσωπικό όφελος και όχι μια έκφραση της σχέσης, ο κοινωνιοπαθής μπορεί να αγαπήσει.

Όταν η αγάπη είναι συνώνυμη με το σεξ και το σεξ δεν είναι τίποτα άλλο από στιγμιαία και χωρίς νόημα σωματική ευχαρίστηση, τότε ο κοινωνιοπαθής μπορεί να αγαπήσει.

Όταν η αγάπη είναι μια λέξη και όχι συναίσθημα, ο κοινωνιοπαθής μπορεί να αγαπήσει.

Όταν η αγάπη περιλαμβάνει προσποίηση, το να παίζει κάποιο ρόλο για να κερδίσει κάτι για τον εαυτό του στην συνέχεια τότε ο κοινωνιοπαθής μπορεί να αγαπήσει.

Σε ένα κοινωνιοπαθή, η αληθινή αγάπη είναι μια αγάπη για:

• τον εαυτό του / της
• την εξουσία
• και να παίζει και να κερδίσει τη δική του/ης εκδοχή του παιχνιδιού της ζωής.

Ένας κοινωνιοπαθής μπορεί να στήσει μια ολόκληρη παράσταση και να φερθεί με τρόπους που δείχνουν αγάπη. Μπορεί με μεγάλη μαεστρία να υποκριθεί ότι αγαπά και ότι νοιάζεται για κάποιον άνθρωπο, και εσείς να μην μπορείτε καν να φανταστείτε πως την ίδια ώρα εκείνος συνεχώς αξιολογεί ποια από τα κουμπιά σας πρέπει να πατήσει και πότε να τα πατήσει. Μπορεί να αναβλύζει με πράξεις αγάπης και να εκφράζει την αγάπη και την αφοσίωσή του/ης. Αλλά πραγματικά, μπορεί να αγαπήσει ένας κοινωνιοπαθείς;

Όταν η αγάπη είναι ένα βαθύ και πολύπλοκο συναίσθημα, ένα αίσθημα στοργής, τρυφερότητας, δεσμού και σχέσης μεταξύ των ανθρώπων, τότε όχι, ένας κοινωνιοπαθής δεν μπορεί πραγματικά να αγαπήσει.

Πρέπει να κατανοήσετε πως ο κοινωνιοπαθής είναι ένα κοινωνικό αρπακτικό που γητεύει την είσοδο και παραμονή του στη ζωή των άλλων ανθρώπων. Τρυπώνει μέσα στις ζωές των ανθρώπων γιατί έχει ένα μεγαλύτερο σκοπό, καθώς  ο ίδιος διαισθάνεται την ευκαιρία για προσωπικό όφελος. Έτσι αρχίζει το παιχνίδι του. Για να κερδίσει την εμπιστοσύνη και να διασφαλίσει  αφέλεια όσον αφορά την αντιμετώπιση των άλλων απέναντι στα θέλω του, αρχίζει το παιχνίδι του περίτεχνα ερωτοτροπώντας με το πιθανό του θύμα. Προσποιείται ότι αγαπά γιατί θέλει αγάπη σε αντάλλαγμα. Ο ίδιος όμως δεν νοιάζεται καθόλου για τα συναισθήματα της αγάπης, αλλά αντ 'αυτού θέλει την αγάπη σαν ένα εργαλείο  χειραγώγησης.

Ο καλύτερος τρόπος για να λάβεις αγάπη είναι να δώσεις αγάπη, και ο κοινωνιοπαθής αποσκοπεί να δώσει και να λάβει. Το να αγαπάς ένα άτομο που είναι κοινωνιοπαθής έχει χαρακτηριστεί σαν κάτι  υπέροχο και συναρπαστικό. Καθώς ένας κοινωνιοπαθής διαμορφώνει έτσι την προσωπικότητα του/ης για να ταιριάζει με αυτή του θηράματος που έχει βάλει ως στόχο κάθε φορά, όταν αγαπήσεις ένα  κοινωνιοπαθή θα σε κάνει να νιώσεις σαν να έχεις βρει αυτό που λέμε μια αδελφή ψυχή. Θα πιστέψεις πως το άτομο αυτό σου ταιριάζει απόλυτα με κάθε τρόπο.

Το να αγαπάς ένα κοινωνιοπαθή μπορεί να σε κάνει να έχεις μια ζωή που να είναι γεμάτη γέλιο και διασκέδαση, σε τέτοιο βαθμό που να σε κάνει να αγνοείς  τα περίεργα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας που ξεπροβάλλουν από καιρό σε καιρό και γίνονται στο τέλος συνήθεια.

Τελικά, οι καλές στιγμές φτάνουν στο τέλος τους όταν ο κοινωνιοπαθής έχει αποκτήσει αυτό που ήταν και ο αρχικός του στόχος από το θύμα του και στη συνέχεια βαριέται γρήγορα.  Καθώς όμως είναι το είδος του ανθρώπου που συνεχώς χρειάζονται συγκινήσεις και διέγερση, ρίχνει την παρωδία και προχωρά παρακάτω στο επόμενο του θύμα.

Αυτό μπορεί να συμβεί ξαφνικά, αφήνοντας το θύμα του, δηλαδή εσάς που νομίζατε πως σας αγαπά, σοκαρισμένους, πληγωμένους, και σε σύγχυση.

Είναι λοιπόν απολύτως δυνατό να αγαπήσετε ή να ερωτευθείτε ένα κοινωνιοπαθή. Μπορεί όμως αυτός να σας ανταποδώσει την αγάπη;

Ναι, αλλά μόνο από το δικό του ορισμό της αγάπης, μια παραπλανητική, χωρίς στοργή και χωρίς συναισθήματα αγάπη.