Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2016

ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΚΤΥΑ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ ΣΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΚΤΥΑ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ ΣΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
Δρ. Λυράκος Γεώργιος
Αφιερωμένο στη γυναίκα της ζωής μου που με ανέχεται και συνεχίζει να με αγαπάει σαν να μην πέρασε μία μέρα, παρά το δύσκολο της προσωπικότητας και του χαρακτήρα μου


Πρόλογος
Ήταν ένα χειμωνιάτικο, βροχερό πρωινό όπως και σήμερα, που ξημέρωνε Κυριακή και γω  περίμενα ακόμη στο κρεβάτι, κουκουλωμένος κάτω από τα σκεπάσματα τους γιούς μου, να παίξουμε τον καθιερωμένο μας Κυριακάτικο μαξιλαροπόλεμο, όταν η ιδέα του να γράψω αυτό το βιβλίο άρχισε δειλά - δειλά να εμφανίζεται στο γεμάτο από σκέψεις πεζές κεφάλι μου.

Άρχισα μάλιστα να λοιδορώ τον εαυτό μου, για την σκέψη και μόνο πως θα μπορούσα να γράψω όχι ένα επιστημονικό δοκίμιο, αφιερωμένο στα αποτελέσματα κάποιας από τις τόσες έρευνες με τις οποίες τα τελευταία χρόνια ασχολούμαι, αλλά για τα δίκτυα του πάθους. Σκέψεις όπως,  «ποιος θα ακούσει ένα μεσήλικα σαραντάρη παντρεμένο επί 18 έτη με την ίδια γυναίκα που μάλιστα την ερωτεύτηκε παράφορα όταν ήταν μόλις 19 χρονών φοιτητής», ή «τι ξέρεις εσύ από πάθη όταν το μόνο σου πάθος είναι η έρευνα», ή «θα γελάνε μαζί σου και οι πέτρες» όπως μου έλεγε ένας πολύ καλός μου φίλος άρχισαν να τριβελίζουν το νυσταγμένο μου μυαλό μέχρι τη στιγμή που οι δύο γιοί μου μπήκαν στην κρεβατοκάμαρα τρέχοντας και βούτηξαν στην αγκαλιά μας για να μας πουν καλημέρα. Το βλέμμα που ανταλλάξαμε εκείνη τη στιγμή με την Ελένη την επί 25 χρόνια σύντροφο της ζωής μου έδωσα αμέσως την απάντηση σε κάθε μου φόβο.

Δεν είναι το πάθος που θα οδηγούσε την πένα μου σε αυτό το ταξίδι, αλλά το μονοπάτι της αγάπης, το οποίο ψάχνουμε να  βρούμε μέσα από κάθε πάθος  στο οποίο ξεγυμνώνουμε το είναι μας  είτε φτάνοντας στην συνέχεια στην αγάπη, την ολοκληρωτική και απελευθερωτική όπως εγώ, είτε μπαίνοντας στη διαδικασία της νέας αναζήτησης, αφού πρώτα βιώσουμε τον πόνο της απόρριψης και της αποτυχίας.

Και αυτό το μονοπάτι το έχω δει και μάθει καλά, γιατί τα τελευταία χρόνια είμαι μόνιμος συνοδοιπόρος  προσπαθώντας να βοηθήσω μέσα από τις θεραπείες όλους όσους ζητούν τη βοήθεια μου, ψάχνοντας μία λύση, μία απάντηση στο γιατί σε αυτούς, στο γιατί τώρα, και τι φταίει και αποτύχαν, απορριφθήκαν ή μείναν μόνοι ενώ όλοι οι άλλοι είναι ζευγάρια που περνούν τον χρόνο τους μέσα στην ευτυχία.

Για αυτό το μονοπάτι θα μιλήσουμε σε αυτό το βιβλίο, και για τους εαυτούς μας και για το πώς θα πρέπει να βλέπουμε τους άλλους και τις σχέσεις μας, αλλά και για το πόσο λυτρωτικό είναι να ζεις ένα πάθος, ακόμη και αν δεν σε οδηγήσει ποτέ στα μονοπάτια της αγάπης. Εξάλλου η ίδια η ζωή είναι ένα πάθος και κάθε τι που καταπιανόμαστε μαζί του μπορεί να οριστεί σαν πάθος, αρκεί να δώσεις όλο σου το είναι για να πετύχεις το σκοπό σου. Αν αυτός ο σκοπός δεν είναι να δεσμευτείς αλλά να ζήσεις, τότε κάθε πάθος θα είναι όταν τελειώσει μία γλυκιά ιστορία που θα συντροφεύει τα γηρατειά σου και θα σου θυμίζει πως έζησες όσα ήθελες και έπρεπε να ζήσεις, για να μπορείς να αποδεχτείς το θάνατο, που είναι η μοναδική μας αλήθεια…..


Καλό ταξίδι….

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2016

8 τύποι φίλων που πρέπει να βγάλετε από τη ζωή σας

Αρθρογραφεί ο Δρ Λυράκος Γεώργιος.MSc PhD Ψυχολόγος Ψυχοθεραπευτής CBT
Κάποιες φορές υπάρχουν άτομα που θεωρούμε φίλους μας και που συνεχώς κάνουν πράγματα που μας απογοητεύουν. Πολλές φορές μπορεί να μην το καταλαβαίνουν, άλλες πάλι το κάνουν εσκεμμένα. Όταν όμως μας κάνουν να νιώθουμε χάλια και αντί να είμαστε χαρούμενοι όταν τους συναντούμε, ή όταν τους μιλούμε, τότε ίσως θα πρέπει να τους βγάλουμε από τη ζωή μας για να νιώσουμε καλύτερα. 

1. Οι άνθρωποι που είναι ασταθείς στον τρόπο που σας αντιμετωπίζουν.

Τη μια μέρα, θα σας αντιμετωπίζουν σαν να είστε η αδελφή ψυχή τους και την μια άλλη ημέρα σας συμπεριφέρονται σαν να είστε ένα   αόρατο πρόσωπο χωρίς καν να σας εξηγήσουν γιατί. Και αυτή η συμπεριφορά είναι τυπική και ξεχωρίζει μόνο αν σκεφτείτε πότε σας φέρονται σαν να είστε ο καλύτερος τους φίλος. Θα είναι πάντα οι στιγμές που κερδίζουν κάτι, είτε συναισθηματικά είτε υλικά!!!

2. Οι άνθρωποι που σας αντιμετωπίζουν διαφορετικά από το πώς μεταχειρίζονται τους φίλους τους.

Συνήθως αυτοί οι φίλοι όταν σας βλέπουν, σας χαιρετούν, χωρίς να σκάσουν τα χείλια τους ούτε ένα χαμόγελο, δεν είναι τόσο πρόθυμοι να ξεκινήσουν μια συζήτηση μαζί σας όσο και να προσπαθείτε να το κάνετε εσείς και πάντα κόβουν έξυπνα τη συζήτηση οδηγώντας την σε αδιέξοδο ενώ ουσιαστικά σας φέρονται σαν να μην  έχουν ποτέ χρόνο για εσάς. Αντίθετα, όταν βλέπουν άλλους φίλους τους, γίνονται εντελώς διαφορετικοί και δείχνουν σαν να είναι το πιο φιλικό πρόσωπο που υπάρχει, μπορούν να συζητούν μαζί τους με τις ώρες και να κάνουν πολλά πράγματα μαζί τους. Μήπως λοιπόν δεν έχουν κάτι κοινό μαζί σας και δεν είναι πράγματι φίλοι σας αλλά μόνο γνωστοί σας; ‘Η μήπως έχετε κάνει κάτι που τους οδήγησε σε αυτή τη συμπεριφορά και σας στέλνουν ένα μήνυμα;

3. Οι άνθρωποι που δεν ξέρουν πώς να είναι ευγνώμονες.

Μπορείτε να κάνετε κάτι ωραίο σε αυτούς και δεν σας ευχαριστήσουν ποτέ γι 'αυτό. Θα σας αντιμετωπίσουν σαν να έχετε κάνει κάτι που θα έπρεπε προφανώς να κάνετε σαν να είσαστε υποχρεωμένοι και δεν εκτιμούν τη γενναιοδωρία σας. Είναι συνήθως άτομα που θεωρούν πως η ζωή μόνο τους χρωστάει και πως όλοι είναι εκεί για να τους προσφέρουν χωρίς εκείνοι να χρειάζεται να δίνουν τίποτα αφού το εγώ τους είναι τόσο μεγάλο που δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει πως φιλία σημαίνει αλληλεπίδραση και όχι μόνο λήψη. Μόνο προσέξτε γιατί στους πραγματικούς φίλους όταν κάνεις κάτι δεν περιμένεις ευχαριστώ αλλά το να δίνεις σου προκαλεί χαρά και το να μην μπορείς να δώσεις λύπη, άρα αν συνεχώς θέλετε  ευχαριστώ για όσα δίνετε ίσως θα πρέπει να σκεφτείτε αν πραγματικά νιώθετε τον άλλο πραγματικό σας φίλο η του προσφέρετε κάτι για να τον κάνετε να νιώσει υποχρεωμένος.

4. Οι άνθρωποι που δεν δίνουν πίσω.

Παρόμοια κατηγορία φίλων με την προηγούμενη, αφού οι άνθρωποι που δεν ξέρουν πώς να είναι ευγνώμονες συνήθως δεν δίνουν και πίσω. Θυμάστε τα γενέθλιά τους, τους στέλνετε μηνύματα, τους παίρνετε τηλέφωνο και θα τους πάρετε  δώρα, αλλά όταν πρόκειται για τα γενέθλιά σας, το μόνο που έχετε να πάρετε είναι «ω είναι τα γενέθλιά σου; Χαρούμενα γενέθλια." Όμως και σε αυτή την περίπτωση πρέπει να έχετε στο μυαλό σας πως δεν κάνουμε κάποιον φίλο για να μας δίνει αλλά γιατί νιώθουμε πως τον θέλουνε στη ζωή μας.

5. Οι άνθρωποι που σας κάνουν να νιώθετε σαν να πρέπει να τους εντυπωσιάσετε.

Αν νιώθετε πως χρειάζεται  να εντυπωσιάσετε συνεχώς τους φίλους σας, όταν κάνετε παρέα μαζί τους, δεν είναι αληθινοί φίλοι σας. Σας  κάνουν να νιώθετε σαν να είστε  κατώτεροι από αυτούς και στους φίλους μας δεν το κάνουμε αυτό, εκτός και αν είστε εσείς αυτός που προκαλείτε το συναίσθημα κατωτερότητας λόγω μειωμένης αυτοεκτίμησης  και η αντίδραση και συμπεριφορά σας έχει να κάνει με δική σας ανεπάρκεια και όχι με τους φίλους σας οπότε εκεί θα πρέπει να δουλέψετε με τον εαυτό σας

6. Οι άνθρωποι που σας στέλνουν μήνυμα ή  σας παίρνουν τηλέφωνο μόνο όταν χρειάζονται κάτι από εσάς.

Οι φίλοι αυτοί θα επικοινωνήσουν μαζί σας μόνο όταν χρειάζονται βοήθεια. Τα μηνύματα τους δεν χρειάζεται καν να ξεκινήσουν με μία φράση επικοινωνίας όπως  "Γεία σου, Πώς είσαι?" ΄ή έστω με μία καλημέρα ή καλησπέρα, αλλά αντίθετα ξεκινούν  κατ’ ευθείαν στο να σας ζητήσουν ότι χρειάζονται χωρίς πολλά λόγια ….. Και σε αυτή την περίπτωση όμως θα πω κάτι που μου είχε πει ένας φίλος μου παλιά, πως αν έχεις ανάγκη να μιλήσεις με κάποιον που νιώθεις φίλο σου απλά πάρτον τηλέφωνο ή στείλε του μήνυμα. Δεν βλέπουν όλοι οι άνθρωποι την επικοινωνία και την αναγκαιότητα της με τον ίδιο τρόπο, οπότε ο καθένας μας επικοινωνεί ανάλογα με τις ανάγκες του και τον τρόπο που βλέπει την κάθε του φιλία

7. Οι άνθρωποι που δεν σας προσκαλούν σε δραστηριότητες το Σαββατοκύριακο τους.

Είτε πρόκειται για ένα πάρτι, μια συνάντηση με φίλους, ή απλά ένα δείπνο, που ποτέ δεν σας καλούν και απλά θα  ανακαλύψετε πόσο διασκέδασαν χωρίς εσάς βλέποντας τις φωτογραφίες τους στις ενημερώσεις σας στο Facebook σας. ¨Όμως αν δεν σας καλούν τότε ίσως δεν σας θεωρούν τόσο κοντινούς τους φίλους οπότε ίσως θα πρέπει να επαναξιολογήσετε τα δικά σας συναισθήματα και μήπως βασίζονται σε μη ρεαλιστικές προσδοκίες που πηγάζουν από σας και μόνο και όχι από τους άλλους ανθρώπους.

8. Οι άνθρωποι που όσες φορές και αν τους καλέσατε να βγείτε δεν εμφανίστηκαν ποτέ.


Είτε πρόκειται για να πάτε για καφέ, για ένα ποτό, μία βόλτα σε ένα παιδότοπο ή στην παραλία πάντα θα υπάρχει κάτι σοβαρότερο που θα πρέπει να κάνουν και δεν θα είναι διαθέσιμοι, όμως αυτό θα ισχύει μόνο για σας και όχι για τους άλλους. Ίσως κατά τη γνώμη μου είναι ο μόνος λόγος που πρέπει να ξεκόψετε από κάποιον γιατί οι φίλοι είναι για να μοιράζονται στιγμές και να χτίζουν αναμνήσεις, οπότε αν δεν θέλουν ή ακόμη και αν δεν μπορούν τότε δεν πρόκειται ποτέ να χτίσετε μαζί τους αναμνήσεις και άρα δεν θα είστε ποτέ πραγματικοί φίλοι…

Όπως και να έχει όμως, πρώτα θα πρέπει να ελέγξετε τι κάνετε εσείς, και τι δίνετε στους άλλους, για να μπείτε στη θέση τους και να δείτε, αν όντως η συμπεριφορά τους έχει να κάνει μόνο με τον εαυτό τους, οπότε και θα πρέπει να τους απομακρύνετε, ή αν οφείλετε στη δική σας συμπεριφορά και θα πρέπει να κάνετε την αυτοαξιολόγηση σας....